Η Οφρύς του Αιόλου (Ophrys aeoli, P. Delforge 1997) είναι ενδημική ορχιδέα της Αμοργού και της Αστυπάλαιας. Περιγράφτηκε το 1997 από τα Κατάπολα της Αμοργού.
Ο Βέλγος ερευνητής Πιέρ Ντελφόρζ για την ονομασία της ανέτρεξε στην ελληνική μυθολογία και της έδωσε το όνομα του Αίολου, θεού των ανέμων.
Συνώνυμο: Ophrys holoserica subsp. aeoli.
Ξεχωρίζει με τα ωχρορόδινα σέπαλα, τα μικρά πέταλα και την πολύ σκούρα στιγματική κοιλότητα.
Φύεται σε ηλιόλουστες θέσεις, πετρώδεις τοποθεσίες και ξηρά εδάφη.
Ο επικονιαστής της είναι άγνωστος.
Για τις Κυκλάδες έχει σχετικά όψιμη άνθηση, από τον Απρίλιο μέχρι τον Μάιο.
Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας
aeoli > Αίολος, θεός του ανέμου.
Ο Βέλγος ερευνητής Πιέρ Ντελφόρζ για την ονομασία της ανέτρεξε στην ελληνική μυθολογία και της έδωσε το όνομα του Αίολου, θεού των ανέμων.
Συνώνυμο: Ophrys holoserica subsp. aeoli.
Ξεχωρίζει με τα ωχρορόδινα σέπαλα, τα μικρά πέταλα και την πολύ σκούρα στιγματική κοιλότητα.
Φύεται σε ηλιόλουστες θέσεις, πετρώδεις τοποθεσίες και ξηρά εδάφη.
Ο επικονιαστής της είναι άγνωστος.
Για τις Κυκλάδες έχει σχετικά όψιμη άνθηση, από τον Απρίλιο μέχρι τον Μάιο.
Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας
aeoli > Αίολος, θεός του ανέμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου