Οι φίλοι του μπλοκ

Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Εικόνες από την Αιγιάλη...

 Κλικ στην φωτογραφία για μεγέθυνση

Εικόνες από την Αιγιάλη. Εμφανής η παρουσία του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος με οικισμούς, καλλιέργειες και μονοπάτια...


Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Inonotus tamaricis

Κατάπολα 16/11/2009 Άγιος Παντελεήμονας

Αυτό είναι ένα σπάνιο μανιτάρι που βγαίνει πάνω στα αρμυρίκια (Tamarix). Το αρμυρίκι, πάνω στον κορμό του οποίου βγήκε το μανιτάρι της φωτογραφίας, έχει φυτρώσει σχεδόν πάνω στο κύμα, στην παραλία του Αγίου Παντελεήμονα.


Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017

Calicotome villosa

Κατάπολα 02/04/2007 Ρέμα του φονιά

Η Calicotome villosa [(Poir) Link 1808] είναι μεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα και στην Αμοργό.
Αμοργιανό όνομα: ασπάλατθας
Κοινό ελληνικό όνομα: ασπάλαθος.
Είναι συχνό θέαμα στην ελληνική φύση, οι κατακίτρινες γεμάτες ασπάλαθους πλαγιές που αναδύουν το γλυκό άρωμα αυτών των όμορφων θάμνων.
Βιότοπος: φράχτες, θαμνότοποι, φρύγανα, σε υψόμετρα 200-1000 μ.
Φυτό με διακλαδώσεις πολύ αγκαθωτές, χνουδωτό, με διακριτές αυλακώσεις κατά μήκος των βλαστών. Φύλλα με τρία μικρά φυλλάρια, χνουδωτά στην κάτω πλευρά.
Άνθη κίτρινα, συνήθως σε δέσμες στις μασχάλες των διακλαδώσεων.
Ανθίζει Μάρτιο - Μάιο.
Ετυμολογία:
Calicotome < κάλυξ (κάλυκος) + τομή ==> αναφέρεται στον κάλυκα που τέμνεται εγκάρσια κατά την ανάπτυξη του άνθους.
villósa < víllus ή véllus, μαλλί = μαλλιαρή, τριχωτή, χνουδωτή.


Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Teucrium brevifolium

Βρούτση 04/04/2007

Το Teucrium brevifolium (Schreb. 1774) είναι κυρίως φυτό του Αιγαίου, που επεκτείνεται προς την ΝΔ Ανατολία, την Κυρηναϊκή (Λιβύη) και την ΒΔ Αίγυπτο.
Αμοργιανό όνομα: σπληνοβότανο.
Πυκνός πολύκλαδος θάμνος, ύψους 30-60 εκ. Αποτελεί βασικό συστατικό της φρυγανικής βλάστησης μαζί με Euphorbia acanthothamnos, Thymbra capitata και άλλους παρόμοιους θάμνους.
Φύλλα στενά επιμήκη με πυκνό χνούδι και στις δύο πλευρές.
Άνθιση: τέλη Μαρτίου - μέσα Μαΐου.
Ετυμολογία:
Teucrium < τεύκριον, φυτό που αναφέρεται από τον Διοσκουρίδη.
brevifolium < brévis, βραχύς, κοντός = με κοντά φύλλα, βραχύφυλλο.


Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017

Phagnalon rupestre subsp. graecum

Χοζοβιώτισσα 27/04/2005

Το Phagnalon rupestre subsp. graecum [Boiss. & Heldr.) Batt. 1889] είναι μεσογειακό φυτό με μεγάλη εξάπλωση στην Ελλάδα.
Πολυετές φυτό, με πολλούς όρθιους βλαστούς, μέχρι 30 εκ. Φύλλα αντιολογχοειδή, πυκνά τριχωτά από κάτω και αραιά τριχωτά από πάνω. Ανθοφόρα κεφάλια μονήρη
Βιότοπος: βράχοι, χαράδρες, ξηρά λιβάδια, φρύγανα, θαμνώνες.
Ανθίζει Μάρτιο, Απρίλιο.

Ετυμολογία:
Phagnalon > αναγραμματισμός του  φυτού «γναφάλλιον» που αναφέρει ο Δισκουρίδης.
rupestre > rupes βράχος = του βράχου
graecum > Graecia = γραικό.





Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

Rhamnus lycioides subsp. oleoides

Χοζοβιώτισσα 27/04/2005

Ο Rhamnus lycioides subsp. oleoides [(L.) Jahand. & Maire 1932] είναι μεσοξειακό είδος με εξάπλωση στην νόται και νησιωτική Ελλάδα.
Βιότοπος: βραχώδεις ασβεστολιθικές πλαγιές, σε υψόμετρα 0-600 μ.
Αειθαλής θάμνος, μικρός, μέχρι 1 μέτρο.
Κλαδιά αγκαθωτά στην άκρη.
Φύλλα συχνά αντίθετα, αντωοειδή 1-4 εκ.
Καρπός δρύπη 4-6 χιλ,, αρχικά κιτρινωπή και μετά μαύρη.
Άνθη σε μασχαλιαίες ομάδες, πρασινοκίτρινα, με πολύ μικρά πέταλα
Ανθίζει Μάρτιο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Rhamnus > ράμνος - όνομα που χρησιμοποιούν οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς για διάφορους θάμνους.
lycioides > Lycium + είδος = λυκιοειδής.
Lycium
> φυτό της οικογένειας Solanaceae > Λυκία, αρχαία περιοχή της Μικράς Ασίας.
oleoides > olea, ελιά + είδος = ελαιοειδής


Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

Hyoscyamus albus

Χώρα 28/04/2005

Ο Hyoscyamus albus L. 1753 είναι μεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Βιότοπος: χέρσες τοποθεσίες, μπάζα, άκρες δρόμων, τοίχοι οικσιμών σε υψόμετρα 0-600 (-1200) μ.
Τοξικό φυτό που το αποφεύγουν τα ζώα, εκτός από τον χοίρο, γι' αυτό και το όνομα του σημαίνει «κουκί του χοίρου».
Φύλλα μεγάλα, τριχωτά,, μαλακά, οδοντωτά και πιο σπάνια ακέραια.
Άνθη κιτρινωπά, σωληνοειδή με άνισα χείλη και μεγάλο, τριχωτό κάλυκα με λοβούς τριγωνικούς.
Ανθίζει Μάρτιο - Ιούνιο.

Ετυμολογία:
Hyoscyamus > υς χοίρος + κύαμος κουκί.
albus = λευκός.


Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017

Lotus cytisoides

Άγιος Παντελεήμονας 31/03/2007

Ο Lotus cytisoides L. 1753  είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα εκτός από την βόρεια χώρα.
Βιότοπος: βράχοι κοντά στην θάλασσα, αμμώδη παραθαλάσσια ενδιαιτήματα,σε υψόμετρα έως 300 μ.
Πολυετής πόα, μέχρι 50 εκ., χνουδωτή.
Φυλλάρια αντωοειδή.
Άνθη ανά 2-6. Στεφάνη κίτρινη.
Χέδρωπας λίγο κυρτός
Ανθίζει από τα τέλη Μαρτίου.

Ετυμολογία:
Lotus = λατινική ονομασία ενός είδους τριφυλλιού που αναφέρεται από τον Βιργίλιο.
cytisoides > Cytisus > κύτισος + είδος = κυτισοειδής.


Σταυρός 02/05/2005

Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017

Allium trifoliatum

Αρκεσίνη 23/03/2006

Το Allium trifoliatum Cirillo 1972 είναι μεσογειακό βολβώδες φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, εκτός Κτης ΒΔ χώρας.
Βιότοπος: ελαιώνες, αρχαιολογικοί χώροι, εποχιακά λιμνία σε παράκτιες περιοχές, σε υψόμετρα 0-500 (-900) μ.
Φύλλα γλιστερά, στρογγυλά, αραιά τριχωτά.
Άνθη έως 10 χιλ., λευκά, με ρόδινο μεσαίο νεύρο.
Σκιάδιο έως 4 εκ.

Ετυμολογία:
Allium > allium (λατιν. Πλίνιος) > άγλις, -ίθος, η κεφαλή ή σκελίδα σκόρδου (σύμφωνα με τον Ottorino Pianigiani, 1845-1926, Ιταλό δικαστή, πολιτικό και γλωσσολόγο.
trifoliatum > tri τρις + folium φύλλο



Αρκεσίνη 29/03/2007

Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Verbascum sinuatum

Χώρα 29/03/2007

Το Verbascum sinuatum L. 1753, είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Βιότοπος: ακαλλιέργητοι αγροί, άκρες δρόμων, ξηρά λιβάδια, σε υψόμετρα 0-800 (-1200) μ.
Διετές φυτό.
Φύλλα της βάσης μεγάλα, πτεροσχιδή με χείλη έντονα κυματοειδή.
Από τον κεντρικό βλαστό φύονται πολλοί μικρότεροι και όλοι φέρουν κατά μήκος πολλές ολιγανθείς, μαχαλιαίες ομάδες.
Ανθίζει Μάιο - Ιούλιο.
Ετυμολογία:
Verbascum < verbascum (λατιν.) φλόμος < ίσως από barba < barbáscum γενειάδα, από τις τρίχες στα φύλλα και τα άνθη.
sinuatum < sinuo κολπώνω, καμπυλώνω, κυρτώνω = κολπωτό.

Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2017

Lathyrus articulatus

Κατάπολα 02/04/2007

Ο Lathyrus articulatus L. 1753, είναι μεσογειακό φυτό με εξάπλωση στη νότια και νησιωτική Ελλάδα.
Βιότοπος: θαμνώνες, φρύγανα, ελαιώνες σε υψόμετρα 0-700 μ.
Μονοετές φυτό, αναρριχώμενο με πτερυγωτό βλαστό.
Φύλλα με φυλλάρια επιμήκη-λογχοειδή. Στην κορυφή των ανώτερων φύλλων αναπτύσσεται διακλαδισμένη έλικα.
Άνθη με πέτασο πορφυρό και πτέρυγες ρόδινες.
Ανθίζει Μάρτιο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Lathyrus > λάθυρος (λαθούρι).
articulatus > articulo κομματιάζω, αρθρώνω = αρθρωτός.





Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 2017

Picnomon acarna

Άγιος Παύλος 01/08/2004

Η Picnomon acarna (L.) Cass. 1826, είναι παλαιογεωγραφικό φυτό, με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Ετήσιο φυτό, 10-50 εκ., διακλαδισμένο, με αραχνώδεις τρίχες
Φύλλα λογχοειδή με ισχυρά κίτρινα αγκάθια.
Βιότοπος: άγονες και πετρώδεις πλαγιές, ξηρά λιβάδια, χέρσα χωράφια, άκρες δρόμων, σε υψόμετρα 0-600 (-1100) μ.
Ανθοφόρα κεφάλια με ρόδινα ανθίδια, περιβαλλόμενα από μακρύτερα αγκαθωτά φύλλα.
Ανθίζει Ιούλιο - Σεπτέμβριο.

Ετυμολογία:
Picnomon > πυκνός + νομός, αρχαία λέξη για τον βοσκότοπο ==> πυκνός στα βοσκοτόπια.
acarna > άκορνα ή άκαρνα, ακανθώδες φυτό που αναφέρει ο Θεόφραστος
.

Σάββατο 3 Ιουνίου 2017

Securigera parviflora

Όρμος Αιγιάλης 26/03/2007

Η Securigera parviflora [(Desv.) Lassen] είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου με εξάπλωση κυρίως στην περιοχή του Αιγαίου.
Στην Αμοργό είναι συχνή. Στις Κυκλάδες φύεται σε λίγα νησιά ακόμη (Ίος, Τήνος, Άνδρος).
Βιότοπος: παράκτια ενδιαιτήματα, ελαιώνες, φαράγγια, φρύγανα, εποχιακά υγρές θέσεις σε υψόμετρα 0-700 μ.
Ετήσιο φυτό, συνήθως διακλαδισμένο από την βάση.
Άνθη ρόδινα ή κίτρινα.
Άνθιση: τέλη Μαρτίου - Μάιος.
Ετυμολογία:
Securigera < securis τσεκούρι, πέλεκυς + gero φέρω, ενεργώ ==> από το σχήμα των καρπών.
parviflora < párvus μικρός + flos floris άνθος = μικρανθής.



Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Senecio leucanthemifolius

Χοζοβιώτισσα 05/04/2007

Το Senecio leucanthemifolius, Poir. 1789, είναι μεσογειακό φυτό. Στην Ελλάδα εξαπλώνεται σε Στερεά Ελλάδα, Κρήτη, Κυκλάδες, Ανατολικό και Δυτικό Αιγαίο.
Βιότοπος: αμμώδεις παράκτιοι βιότοποι, φρύγανα, βραχώδεις πλαγιές, πετρώδεις θέσεις, δρόμοι, σε υψόμετρα 0-600 (-1200) μ.
Μονοετές φυτό, σχεδόν λείο ή λίγο  μαλλιαρό.
Βλαστός έως 5-25 εκ. μερικώς διακλαδισμένος.
Φύλλα πτερόλοβα, ελαφρώς σαρκώδη, οδοντωτά.
Κεφάλια χρυσοκίτρινα, με γλωσσοειδή ανθίδια μεγάλα, γύρω στα 13 σε αριθμό
Άνθιση: Μάρτιος - Ιούνιος.


Ετυμολογία:
Senecio > sénex γέρος ==> αναφορά στον σφαιρικό και λευκό πάππο του φυτού - το όνομα αναφέρεται από τον Πλίνιο = Σενέκιο
leucanthemifolius > Leucanthemum + folium φύλλο = με φύλλα σαν του Leucanthemum
Leucanthemum > λευκός + άνθος = λευκάνθεμο.


Τρίτη 23 Μαΐου 2017

Trigonella corniculata subsp. balansae

Κατάπολα 31/03/2007 Άγιος Παντελεήμονας

Η Trigonella corniculata subsp. balansae [(Boiss. & Reut.) Lassen.] είναι φυτό κυρίως του Αιγαίου με ευρεία εξάπλωση στην Αμοργό και τις Κυκλάδες.
Βιότοπος: λιβάδια, φρύγανα, ξηρά ενδιαιτήματα σε υψόμετρα 0-800 μ.
Άνθη σε φωτεινό κίτρινο.
Άνθιση: τέλη Μαρτίου - αρχές Ιουνίου.
Ετυμολογία:
Trigonella < τρίγωνο ==> αναφορά στα φύλλα που αποτελούνται από τρία τρία τριγωνικά φυλλάρια.
corniculatus < corniculus υποκοριστικό του cornus (κέρατο) ==> επειδή το σχήμα των σπερμάτων έχει μικρά κέρατα.
balansae < προς τιμήν του Γάλλου βοτανικού και εξερευνητή Benedict (Benjamin) Balansa (1825-1891).


Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Mercurialis annua

Κατάπολα 25/03/2007

Το Mercurialis annua (L. 1753) είναι παλαιογεωγραφικό φυτό της Ανατολικής Μεσογείου και πλέον σχεδόν κοσμοπολίτικο, με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Δηλητηριώδες φυτό, φαρμακευτικό με καθαρτικές, υπνωτικές και διουρητικές ιδιότητες
Βιότοπος: φρύγανα, άκρες χωραφιών, ελαιώνες, βράχια, σε υψόμετρα 0-800 μ..
Ετήσιο φυτό μέχρι 50 εκ., λείο, όρθιο.
Βλαστός τετραγωνικός.
Φύλλα 1-1,5 εκ., ωοειδή έως ελλειπτικά-λογχοειδή, οδοντωτά έμμισχα.
Άνθη μικρά, κίτρινα, με κάλυκα τρίλοβο τα θηλυκά, σχεδόν επιφυή, με δύο στύλους, σπανίως στο ίδιο φυτό με τα αρσενικά που έχουν 15 στήμονες.
Ανθίζει Μάρτιο - Ιούνιο.
Ετυμολογία:
Mercurialis < Mercurio, ο θεός Ερμής στα λατινικά.
annua (λατιν.) = ετήσια ==> αναφέρεται στην διάρκεια της περιόδου βλάστησης.

Κυριακή 9 Απριλίου 2017

Adiantum capillus-veneris

Αγία Άννα (πηγή) 02/05/2005

To Adiantum capillus-veneris ανήκει στα Πτεριδόφυτα. Είναι μια φτέρη με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα και την Αμοργό (Κρίκελος, Ξώδοτος, Μούρος, Αγία Άννα).
Φύεται σε υγρα, σκιερά βράχια, ρυάκια και πηγές (όπως στο περιβόλι της Αγίας Άννας) σε υψόμετρα 0- 900 μ.
Ετυμολογία:
Adiantum < adiantum (Πλίνιος), λατινοποιημένη μορφή του ελληνικού «αδίαντον» = α + διαίνω (βρέχω, υγραίνω, μουσκεύω) του Θεόφραστου ==> επειδή τα φύλλα αυτής της φτέρης είναι υδατοαπωθητικά και δεν σαπίζουν.
capillus-veneris < capillus (τρίχα κεφαλής) + Venus -ere (Αφροδίτη) ==> αναφορά στα υδατοαπωθητικά φύλλα, επειδή τα μαλλιά της Αφροδίτης ήταν ξηρά όταν αναδύθηκε από την θάλασσα.