Οι φίλοι του μπλοκ

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Emperiza calandra τσιφτάς, καμποτσίχολονο

Χώρα 23/11/2007

Το καμποτσίχλονο (Emperiza calandra) ζει σε ανοιχτά εδάφη με σκόρπια δέντρα, θάμνους και φράχτες. Τα καμποτσίχλονα των φωτογραφιών έχουν καθίσει σ' ένα θάμνο και στεγνώνουν τα φτερά τους, μετά από ένα μπάνιο που έκαναν σε μια λούτσα που άφησε μια φθινοπωρινή βροχή. Τα καμποτσίχλονα είναι αγελαία πουλιά.

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Narcissus obsoletus

Βρούτση 10/10/2006

Ο Νάρκισσος ο παλαιός [Narcissus obsoletus, (Haw.) Spach 1846] είναι ο πρώτος που ανθίζει το φθινόπωρο. Εξαπλώνεται στα νησιά και την νότια Ελλάδα.
Τοπικό όνομα στην Αμοργό: αγριομαρτακούδι
Μικρό βολβώδες φυτό, με μακρύ στρογγυλό βλαστό με ένα άνθος. Τα φύλλα συνήθως απουσιάζουν κατά την άνθηση ή μόλις αναπτύσσονται.
Βιότοπος: λιβάδια, ελαιώνες, παλιά χωράφια, πετρώδεις θέσεις σε χαμηλά και μέσα υψόμετρα.
Άνθη: μικρά, με διάμετρο μέχρι 3 εκατοστά. Πολύ αρωματικά.
Άνθιση από τις αρχές Οκτωβρίου.

Ετυμολογία:
Narcissus > νάρκισσος, όνομα φυτού από το νεολιθικό υπόστρωμα της ελληνικής γλώσσας. Ο Πλίνιος παρετυμολογεί από την «νάρκη» (λατ. narce) λόγω του μεθυστικού αρώματος των ανθέων. Νάρκισσος: μυθολογικός πανέμορφος νέος που πέθανε στον Ελικώνα της Βοιωτίας μένοντας να θαυμάζει το πρόσωπό του στο νερό μιας πηγής.
obsoletus, -a, -um > obsolesco παλαιούμαι = παλαιός.



Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Monticola solitarius - γαλαζοκότσυφας

Ρίχτι 29/09/2007 Richti

Μόνιμος κάτοικος Αμοργού είναι ο γαλαζοκότσυφας (Monticola solitarius), που στην ντοπιολαλιά ονομάζεται «νέρουλας». Ο αρσενικός, όπως αυτός της φωτογραφίας, έχει κυανότεφρο φτέρωμα. Ζει σε βραχώδεις περιοχές με λίγη βλάστηση. Φωλιάζει σε σχισμές βράχων και σε τρύπες κτιρίων, όπως μερικοί «νέρουλες» - γαλαζοκότσυφες που έχουν τις φωλιές τους σε παλιά σπίτια στο Ξυλοκερατίδι των Καταπόλων.


Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Ορχιδέα του Αιόλου - Ophrys aeoli

Αμοργός 19/04/2009
photo (c) Helmut Presser

Η Οφρύς του Αιόλου (Ophrys aeoli, P. Delforge 1997) είναι ενδημική ορχιδέα της Αμοργού και της Αστυπάλαιας. Περιγράφτηκε το 1997 από τα Κατάπολα της Αμοργού.
Ο Βέλγος ερευνητής Πιέρ Ντελφόρζ για την ονομασία της ανέτρεξε στην ελληνική μυθολογία και της έδωσε το όνομα του Αίολου, θεού των ανέμων.
Συνώνυμο: Ophrys holoserica subsp. aeoli.
Ξεχωρίζει με τα ωχρορόδινα σέπαλα, τα μικρά πέταλα και την πολύ σκούρα στιγματική κοιλότητα.
Φύεται σε ηλιόλουστες θέσεις, πετρώδεις τοποθεσίες και ξηρά εδάφη.
Ο επικονιαστής της είναι άγνωστος.
Για τις Κυκλάδες έχει σχετικά όψιμη άνθηση, από τον Απρίλιο μέχρι τον Μάιο.

Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας
aeoli > Αίολος, θεός του ανέμου.