Οι φίλοι του μπλοκ

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2007

Colchicum cupani / Κολχικό του Κουπανί

Χώρα - Καλογερικός, 20/11/2007

Πολύ μικρό φυτό. Παρόμοιο με το Colchicum pusillum (Κολχικό το μικροφυές) αλλά με μεγαλύτερη διασπορά που φθάνει μέχρι την Ήπειρο. Διαφέρει στα φύλλα (που είναι δύο και πλατύτερα) και στους ανθήρες που είναι σκούροι (μαυρο-καφέ).

Tuberaria guttata / Τουβεραρία η σταλαγματώδης

Χώρα, 08/04/2007

Μικρό, τριχωτό φυτό η Tuberaria guttata (Τουβεραρία η σταλαγματώδης). Άνθος με κίτρινα πέταλα και με χαρακτηριστική καφέ κηλίδα στην βάση, χαρακτηριστικό που έδωσε στο φυτό και το όνομά του (gutta=στάλα). Ανθίζει την άνοιξη, από τον Μάρτιο και μετά, σε θαμνότοπους της ημιορεινής ζώνης και σε μάλλον υγρά εδάφη. Στην Κρήτη απαντάται στο δυτικό τμήμα, Ρέθυμνο και Χανιά. Ανήκει στην ίδια οικογένεια με τους κίστους (λαδανιές).

Χώρα, 08/04/2007


Ηρακλειά 18/03/2008
φωτογραφία Γιάννης Γαβαλάς


Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Oxalis pes-caprae / Ξυνοτρίφυλλο

Όρμος Αιγιάλης, 25/04/2005

Αιγιάλη (ελαιώνας) 13/12/2005

Η Oxalis pes-caprae ονομάζεται στην Αμοργό ξυνοτρίφυλλο (ξυνήθρα, σε άλλα μέρη). Μετά τις πρώτες βροχές, αρχίζει να κατακλύζει τους ελαιώνες και τα υγρά χωράφια. Ανθίζει από τον Φεβρουάριο. Στην Αμοργό θεωρείται εντελώς άχρηστο χόρτο, που δεν το καταδέχονται ούτε τα κατσίκια. Πρόκειται για ζιζάνιο, που μπήκε στην Ελλάδα πριν από 200 περίπου χρόνια, μέσω Μάλτας. Στην Αμοργό φυτρώνει κυρίως στην παραλιακή ζώνη, όπου είναι και οι περισσότεροι ελαιώνες, και σε υγρά χωράφια μέσου υψόμετρου. Στην ζώνη των θαμνότοπων και των φρύγανων και γενικά στην ημιορεινή και ορεινή ζώνη, το ζιζάνιο αυτό δυσκολεύεται λόγω των ξηροθερμικών συνθηκών που επικρατούν.

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2007

Agaricus sp. / κοκκινίτης

Χώρα - Τερλάκι
22/11/2007

Το αγαρικό καρποφορεί όλο τον χρόνο, κυρίως όμως από τον Απρίλιο έως τον Νοέμβριο. Στην Αμοργό ονομάζεται «κοκκινίτης» από το χρώμα που έχουν τα ελάσματα στο κάτω μέρος του καπέλου. Φαγώσιμο και νόστιμο. Από το είδος αυτό προέρχονται και τα καλλιεργήσιμα μανιτάρια που πουλιούνται σε σούπερ μάρκετ ή μπαίνουν σε πίτσες. Στην Αμοργό εμφανίζεται σε μεγάλους αριθμούς μετά τις πρώτες βροχές.


Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2007

Anemone coronaria var. cyanea / Ανεμώνα η στεφανωματική, κυανή

Χώρα - Κατάπολα, 16/12/2005

Η Ανεμώνη η στεφανωματική (Anemone coronaria L. 1753) είναι μεσογειακό φυτό με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Είναι η πιο κοινή ανεμώνη της ελληνικής υπαίθρου και απαντάται σε ένα πλήθος μορφών και χρωμάτων.
Φύλλα σπονδύλου και βάσης πολυσχιδή.
Βιότοπος: φρύγανα, λιβάδια, ελαιώνες, σε υψόμετρα 0-700 (-1200) μ.
Άνθη μεγάλα, συνήθως με πέντε σέπαλα, μερικές φορές πολύ περισσότερα, μήκους μέχρι 4εκ. και ανθήρες πολλοί, μαύροι-βιολετί. Τα χρώματα των σέπαλων είναι πάρα πολλά με πιο κοινά τα κόκκινα, λευκά, ιώδη, γαλάζια και ροζ. Η μορφή τους επίσης ποικίλει καθώς μπορούν να είναι από στρογγυλά μέχρι οξύληκτα. Το αποτέλεσμα είναι ένα πλήθος ποικιλιών που πολλές φορές δημιουργούν πραγματικά πολύχρωμα χαλιά σε ελαιώνες και αγρούς. var. rosea var. cyanea var. phoenica var. alba.
Ανθίζει Νοέμβριος - Απρίλιος.

Ετυμολογία:
Anemone > ανεμώνη > άνεμος ==> από την ευκολία που κινούνται οι μίσχοι στον άνεμο ή για την τυπική ανεμοφιλική διάδοση αυτού του γένους.
coronarius, -a, um > coróna στέμμα, στέφανο (κεφαλής) - επειδή ειναι κατάλληλη για στέφανα, γιρλάντες κλπ = στεφανωματική.


Ποταμός - Αιγιάλη
φωτογραφία: Βαγγέλης Βασσάλος

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

Pleurotus eryngii / αγκαθίτης


 
 Σταυρός 22-11-2007 Χώρα

Το Pleurotus eryngii καρποφορεί στις ρίζες των γαϊδουράγκαθων (της προηγούμενης χρονιάς) και γι' αυτό τον λόγο ονομάζεται στην Αμοργό «αγκαθίτης». Είναι φαγώσιμο μανιτάρι, πολύ νόστιμο, και μαζεύεται από όλους στο νησί που δεν έχουν ξεχάσει να εκμεταλλεύονται τις προσφορές της φύσης. Ο Pleurotus fuscus var. ferulae καρποφορεί στις ρίζες του άρτηκα (Ferula communis) και γι' αυτό ονομάζεται στην Αμοργό «αρτηκίτης», ο οποίος μπορεί να πάρει γιγαντιαίες διαστάσεις και βάρος πάνω από 1,5 κιλό.

Ο αγκαθίτης καρποφορεί από το φθινόπωρο έως την άνοιξη, σε ομάδες από συναθροιζόμενα ή αλληλοκαλυπτόμενα καρποσώματα. Το καπέλο έχει διάμετρο 4-12 (25) εκ.



Volvopluteus gloiocephalus / λαρδίτης

Όρμος Αιγιάλη, ελαιώνας - 13/12/2005

Το Volvopluteus gloiocephalus (συνώνυμο: Volvariella gloiocephala καρποφορεί από Μάϊο μέχρι Νοέμβριο, μοναχικά ή σε μικρές ομάδες, μέσα κι έξω από τα δάση, ανάμεσα σε γρασίδι και γυτά, σε πάρκα και κήπους. Στην Αμοργό ονομάζεται «λαρδίτης», από την λιπαρή αίσθηση που αφήνει η αφή του. Το μανιτάρι της φωτογραφίας φωτογραφήθηκε κάτω από μια ελιά στον κάμπο της Αιγιάλης, ανάμεσα σε πυκνά ξυνοτρίφυλλα. Είναι φαγώσιμο, όμως χωρίς μεγάλη αξία.