Vinca major subsp. major

Λεύκες -  12/04/2007

φωτογραφίες Νίκος Νικητίδης

Η Vinca major (L. 1753) subsp. major είναι μεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.

Ο Θεόφραστος το ονομάζει «χαμαιδάφνη», αφού είναι συγγενής της πικροδάφνης αλλά αναπτύσσεται χάμω στο έδαφος.

Η χρήση του φυτού ως φαρμακευτικό βότανο ανάγεται στην αρχαιότητα. Ο Διοσκουρίδης την αναφέρει ως «κληματίδα, φιλαιτέριον, δαφνοειδές, μυρσινοειδές ή πολυγονοειδές» και απέδιδε στα φύλλα και τα κοτσάνια της πολλές θεραπευτικές ιδιότητες για την αντιμετώπιση του πονόδοντου, της δυσεντερίας και της διάρροιας.

Περιέχει αλκαλοειδή, καροτίνη, βιταμίνη C, σαπωνοειδείς ουσίες, τανίνες και γαλακτικό οξύ. Από τα αλκαλοειδή, η βινκαμίνη χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική ως αγγειοδιασταλτικό και ως διεγερτικό του εγκεφάλου και η ρεσερπίνη για να κατεβάζει την αρτηριακή πίεση.

Βιότοπος: υγρές, σκιερές θέσεις σε υψόμετρα 0-110 μ.

Πολυετές φυτό, αναρριχητικό ή έρπον με φύλλα μεγάλα, λεία λογχοειδή, συχνά καρδιοειδή στη βάση με κοντό μίσχο. Καλλιεργείται σαν καλλωπιστικό.

Άνθη μπλέ-ιώδη, μονήρη, με διάμετρο 4-5 εκ., πενταμερή, με σωλήνα τριχωτό εσωτερικά και μακρύ ποδίσκο. Σε υγρές και σκιερές τοποθεσίες. 

Άνθιση: μέσα Μαρτίου - αρχές Ιουνίου

Ετυμολογία:

Vinca < αβέβαιας ετυμολογίας - πιθανώς από το pervinca < pervínco νικώ (τις ασθένειες εννοείται) ή vínco νικώ.

major < ορθογραφικά λανθασμένη (αλλά ισχύουσα) μορφή του magnus = μείζων, μέγιστη.

.