Οι φίλοι του μπλοκ

Δευτέρα 31 Μαΐου 2021

Romulea columnae


Η Romulea columnae (Sebast. & Mauri, 1818), είναι μεσογειακό φυτό, με εξάπλωση στην νότια και νησιωτική Ελλάδα.
Στην Αμοργό αναφέρεται από την Χώρα και τα Κατάπολα.
Βιότοπος: εποχικά λιμνία, λιβάδια, φρύγανα, διάκενα κωνοφόρων δασών, σε υψόμετρα 0-900 μ.
Βολβώδες φυτό με μικρό βλαστό, ύψους 2-15 εκ.
Άνθη μικρά σε χρώμα υπόλευκο ή χλωμό λιλά, με κίτρινο φάρυγγα και σκούρες κοκκινωπές νευρώσεις. Στίγματα ισομήκη με τους ανθήρες.
Ανθίζει Φεβρουάριο - Απρίλιο.
Ετυμολογία:
Romulea < αφιερωμένο στον Romulus (Ρωμύλο), ιδρυτή της Ρώμης = Ρομουλέα.
columnae < αφιερωμένο στον Ναπολιτάνο βοτανικό Fabio Colonna (Fabius Columna, 1567-1650)

Κυριακή 30 Μαΐου 2021

Orthetrum coerulescens

φωτογραφία από την περιοχή της Χώρας
Μανώλης Σιμιδαλάς

Η λιβελούλα Orthetrum coerulescens (Fabricius, 1798) εξαπλώνεται σε Ευρώπη και Μεσόγειο.
Οι τυπικοί βιότοποί της είναι λίμνες και ρυάκια. Πετάνε Μάιο - Σεπτέμβριο.
Ετυμολογία:
Orthetrum < ὀρθός (ευθεία, παράλληλος) + ἦτρον (κοιλιά) ==> επειδή έχει τα κοιλιακά πλευρά παράλληλα.
caerulescens < caeruleus κυανός ==> αναφορά στην αύξηση της μπλε προεξοχής στα ώριμα αρσενικά.
λιβελούλα < από το  γαλλικό libellule < libella (λατιν.) διαβήτης - επίπεδο ==> από
το οριζόντιο πέταγμα τού εντόμου.

Σάββατο 29 Μαΐου 2021

Medicago marina


Η Medicago marina (L., 1753) είναι ευρωμεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα. 
Στην Αμοργό φύεται στις αμμουδιές της Αιγιάλης.
Βιότοπος: αμμώδεις περιοχές κοντά στη θάλασσα, όπου δημιουργεί μικρούς θαμνίσκους.
Πολυετής πόα, έρπουσα, με λευκό χνούδι και πλούσιο φύλλωμα, 20-50 εκ.
Φύλλα με τρία φυλλάρια. Φυλλάρια πολύ τριχωτά, ωοειδή, σφηνοειδή στην βάση τους, οδοντωτά προς την κορυφή. Παράφυλλα ωοειδή, λειόχειλα ή οδοντωτά.
Ταξιανθία βότρυς με 5-12 κίτρινα άνθη, με πέτασο μεγαλύτερο από την τρόπιδα.
Καρπός χέδρωπας σπειροειδής με 2-3 στροφές, κυλινδρικός, με μια μικρή τρύπα στο κέντρο και με πυκνό λευκωπό χνούδι.
Ανθίζει Μάρτιο - Ιούνιο.
Ετυμολογία:
Medicago < Media (η Μηδία) ιστορική γεωγραφική περιοχή του σημερινού Ιράν, νότια της Κασπίας = Μηδική.
marina < mare θάλασσα = παραθαλάσσια.

Παρασκευή 28 Μαΐου 2021

Thymelicus acteon

ρέμα Αγίας Κατερίνας (Κατάπολα) 30/04/2021
φωτογραφίες Μανώλης Σιμιδαλάς

Η πεταλούδα Thymelicus acteon (Rottemburg, 1775) εξαπλώνεται σε Μεσόγειο και Κεντρική Ευρώπη.
Βιότοπος: λιβάδια, δασικές εκτάσεις, θαμνότοποι συνήθως με λουλούδια, από το νέκταρ των οποίων τρέφεται.
Ετυμολογία:
Thymelicus < θυμέλη (βωμός των αρχαίων ελληνικών θεάτρων) < θύω.
acteon < Ακταίων (γιος του Αρισταίου και της Αυτονόης, αρχαίος κυνηγός που είδε γυμνή τη Αρτέμιδα και γι' αυτό η θεά τον μεταμόρφωσε σε ελάφι).

Μηλιές (Χώρα) 29/04/2021

Προφήτης Ηλίας (Χώρα) 24/04/2021


Πέμπτη 27 Μαΐου 2021

Hyoseris lucida

φωτογραφία Γιάννης Κοφινάς

Η Hyoseris lucida ( L. 1767) είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου. Στην Ελλάδα φύεται στο Αιγαίο, κυρίως στις Κυκλάδες, την Ρόδο, την Κρήτη και τον Καβομαλιά. 
Στην Αμοργό αναφέρεται από το Λιμενάρι Καταπόλων. Στα διπλανά νησιά φύεται σε Κουφονήσια, Σχοινούσα, Ηρακλειά.
Βιότοπος: αμμόλοφοι, παράκτιοι βιότοποι, άκρες δρόμων, περιστασιακά σε φρύγανα και σε υψόμετρα 0-200 (-500) μ.
Πολυετές φυτό. Φυλλάρια σε δύο σειρές, λογχοειδή, γυαλιστερά.
Πέταλα κίτρινα.
Άνθιση: τέλη Μαρτίου - αρχές Ιουνίου.
Ετυμολογία:
Hyoseris < υς χοίρος + σέρις κιχώριο ραδίκι ==> αναφέρεται στην βαριά οσμή του.
lucida (λατιν.) = φωτεινή, λαμπρή, γυαλιστερή ==> αναφορά στα φύλλα.

φωτογραφία από την Ηρακλειά
Γιάννης Γαβαλάς


Τετάρτη 26 Μαΐου 2021

Mycenastrum corium

Αγία Μαρίνα (Χώρα) 07/04/2007

Κοσμοπολίτικο μανιτάρι.
Καρποφορεί από την άνοιξη έως το φθινόπωρο τόσο σε ξηροθερμικές όσο και σε υγρές θέσεις και σε διάφορα εδάφη.
Το βρίσκουμε σε αμμώδεις θέσεις, άκρες δρόμων, κήπους, σωρούς κοπριάς και κοπρισμένες θέσεις (όπως αυτή της φωτογραφίας από το μινόρι της Αγίας Μαρίνας).
Αρχικά έχει σφαιρικό σχήμα και καθώς ωριμάζει ανοίγει στην βάση και παίρνει μια αστερόμορφη όψη.
Ετυμολογία:
Mycenastrum < μύκης + άστρον ==> για το σχήμα του καρποσώματος στην ωριμότητα.
corium = δέρμα.

Τρίτη 25 Μαΐου 2021

Legousia snogerupii

Κρίκελο (Ξώδοτος) 23/05/2021
φωτογραφία Μανώλης Σιμιδαλάς

Η Legousia snogerupii (Biel & Kit Tan 2014) είναι ενδημικό είδος Αμοργού, Λέβιθων και Αστυπάλαιας  (με τις νησίδες της Σμύρνα και Οφιδούσα). Το φυτό περιγράφηκε το 2014 με δείγματα από την Αμοργό (Κρίκελος).
Βιότοπος: Γκρεμοί από σκληρό ασβεστόλιθο με ημισκιασμένα φρύγανα και πουρνάρια (Quercus coccifera) σε υψόμετρα, 0-100 (-600) μ.
Ποώδες ετήσιο φυτό. Ο βλαστός είναι συνήθως εύκαμπτος και ± κατακόρυφος. Το άνθος έχει σχήμα ευρέως καμπανοειδές και χρώμα γαλάζιο στο εξωτερικό μέρος με μεγάλο λευκό κέντρο (που αποτελεί βασικό αναγνωριστικό στοιχείο σε σχέση με παρόμοια είδη). 
Στην Αμοργό φύεται σε αρκετές θέσεις στον ΝΑ Κρίκελο και περιστασιακά σε ελάχιστες θέσεις σε Λαγκάδα, Θολάρια και Ρίχτι.
Άνθιση: Απρίλιος Μάιος.
Ετυμολογία:
Legousia < γένος αφιερωμένο στον Benigne Le Gouz de Gerland (1695-1774), Γάλλο ακαδημαϊκό ο οποίος ίδρυσε τον βοτανικό κήπο της Ντιζόν.
snogerupii < αφιερωμένο στο Σουηδό βοτανικό Sven Snogerup (1929-2013), που ερεύνησε την χλωρίδα του Αιγαίου για μια περίοδο 50 ετών, με σημαντικές ανακαλύψεις.

Δευτέρα 24 Μαΐου 2021

Delphinium staphisagria

Θεολόγος (Κρίκελος) 23/05/2021
φωτογραφία: Μανώλης Σιμιδαλάς

Το Delphinium staphisagria (L. 1753) είναι μεσογειακό είδος με ευρεία εξάπλωση στα νησιά του Αιγαίου. Στην Αμοργό φύεται κυρίως στην περιοχή του Κρίκελου. Είναι φυτό τοξικό.
Συνώνυμο: Staphisagria macrosperma (Spach 1828)
Βιότοπος: εποχιακά υγρά σημεία σε ελαιώνες, χαράδρες και αγροτικές εκτάσεις σε υψόμετρα 0-800 μ.
Ισχυρό, όρθιο διετές φυτό ύψους 10-15 εκ. Βασικά φύλλα μαραμένα στην άνθιση.
Άνθη σε βαθύ μπλε ή μωβ-μπλε χρώμα. Σπέρματα 3-6 μεγάλα, τριγωνικά.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούλιος.
Ετυμολογία:
Delphinium < δελφίνιον (φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης) < δελφίν ==> αναφορά στο επιμήκες  πλήκτρο (νεκταρινό σωλήνα) που μοιάζει με δελφίνι.
staphisagria < σταφίς (φυτό που αναφέρουν ο Ιπποκράτης και ο Διοσκουρίδης) + αγρία = αγριοσταφίδα.
macrosperma < μακρός + σπέρμα.

 

Κυριακή 16 Μαΐου 2021

Zantedeschia aethiopica

ρέμα Αγίου Θωμά -Χώρα
φωτογραφία Μανώλης Σιμιδαλάς

Η Zantedeschia aethiopica [(L.) Spreng. 1826] είναι κονδυλόρριζο φυτό και έχει πατρίδα τη Νότια Αφρική. Κοινό όνομα: κάλλα.
Στις φωτογραφίες φαίνεται ένα μπουκέτο με κάλλες, που κατάφεραν να φυτρώσουν και να αναπτυχθούν σε μια ρεματιά μακριά από την Χώρα Αμοργού.
Πρόκειται για φυτά - δραπέτες, όπως ονομάζονται τα φυτά που δεν ανήκουν στην ελληνική χλωρίδα αλλά γενετικό τους υλικό «δραπέτευσε» από κήπους ή γλάστρες και κατάφερε να δώσει φυτά σε θέσεις μακριά από οικισμούς ή καλλιέργειες.
Τα φυτά-δραπέτες είναι στην πλειοψηφία τους καλλωπιστικά. Επεκτάθηκαν στην φύση και αναπαράγονται είτε με την διασπορά των σπόρων είτε με παραβλαστήματα των βολβών τους που προήλθαν από το χώμα κάποιας γλάστρας που πετάχτηκε ή από μπάζα.
Για τις κάλλες των φωτογραφιών, φαίνεται ότι κάποιοι κόνδυλοι παρασύρθηκαν από την βροχή στο ρέμα, όπου κατάφεραν να βλαστήσουν, να ανθίσουν και να βγάλουν και άλλους κονδύλους, σχηματίζοντας ένα πλούσιο μπουκέτο.
Ετυμολογία:
Zantedeschia < γένος αφιερωμένο στον Giovanni Zantedeschi (1773-1846), Ιταλό γιατρό και βοτανικό που μελέτησε την χλωρίδα της περιοχής Μπρέσια στην Ιταλία.
aethiopica < Αιθιοπία.

 


Πέμπτη 13 Μαΐου 2021

Exoprosopa pandora

Περιστεριά 08/05/21
φωτογραφία Μανώλης Σιμιδαλάς

Η Exoprosopa pandora ανήκει στα Δίπτερα και είναι από τα μεγαλύτερα έντομα.
Ετυμολογία:
Exoprosopa < έξω + πρόσωπο = εξωπρόσωπη ==> από την θέση της κεφαλής.
pandora < Πανδώρα (μορφή της ελληνικής μυθολογίας).

 

Τετάρτη 12 Μαΐου 2021

Torilis nodosa

φωτογραφία Θανάσης Παπανικολάου

Η Torilis nodosa [(L.) Gaertn. 1788] είναι ευρωμεσογειακό είδος με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, τις Κυκλάδες και την Αμοργό.
Βιότοπος: θαμνότοποι, άκρες χωραφιών, ακανόνιστα ενδιαιτήματα σε υψόμετρα 0-1300 μ.
Ετήσιο φυτό με ύψος 10-40 εκ. Πέταλα λευκά.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούνιος.
Ετυμολογία:
Torilis < πιθανώς από τη σύντηξη των γενών Tordylium και Caucalis.
nodosa (λατιν.) < nodus άρθρωση, κόμπος = αρθρωτή.

Τρίτη 11 Μαΐου 2021

Polistes dominula


Οι σφήκες Polistes dominula είναι γνωστές στους περισσότερους από τις «χάρτινες» φωλιές που κάνουν σε σκιερά και προστατευμένα μέρη. Μάλιστα οι φωλιές αυτές μπορεί να πάρουν μεγάλες διαστάσεις.
Είναι κοινό είδος στην Ευρασία με ιεραρχική δομή. Τσιμπάνε μόνο αν ενοχληθεί η φωλιά τους, που κρέμεται από έναν μίσχο. Είναι ωφέλιμες, γιατί τρέφονται με κάμπιες που προσβάλουν τα φυτά: από το γρασίδι και τις ντομάτες μέχρι το γιασεμί.
Ετυμολογία:
polistes < πολιστής («ιδρυτής των πόλεων») ==> αναφορά στην τάση αυτών των σφηκών να κατασκευάζουν πολλές φωλιές κοντά.
dominula < υποκοριστικό του domina κυρία, οικοδέσποινα.

Δευτέρα 10 Μαΐου 2021

Hymenonema graecum

Τερλάκι (Χώρα) 10/05/2020
φωτογραφία Μανώλης Σιμιδαλάς

Το Hymenonema graecum [(L.) DC. 1828] είναι ενδημικό των Κυκλάδων με παρουσία σχεδόν σ' όλα τα νησιά. Συλλέχτηκε το 1700 από τον Τουρνεφόρ μάλλον από την Μήλο.
Βιότοπος: ξηρά λιβάδια, άκρες του δρόμου, βραχώδεις πλαγιές σε διάφορα υποστρώματα και σε υψόμετρα 0-200 (-700) μ.
Πολυετές φυτό με ύψος 30-70 κ. Άνθη σε βαθύ κίτρινο.
Άνθιση: μέσα Απριλίου - Ιούνιος.
Ετυμολογία:
Hymenonema < υμήν (υμένος) + νήμα ==> από την μορφή των νημάτων του άνθους. 

Κυριακή 9 Μαΐου 2021

Melanopsis praemorsa (Melanopsis astropaliae)

Αγία Μαρίνα 03/05/2021
φωτογραφία Μανώλης Σιμιδαλάς

Το σαλιγκάρι του γλυκού νερού Melanopsis praemorsa  ανήκει στους αρχαιότερους κάτοικους της Αμοργού.
Αυτά τα σαλιγκάρια του γλυκού νερού εμφανίστηκαν και εξελίχτηκαν στην διάρκεια της Ύστερης Κρητιδικής Περιόδου που διάρκεσε από τα 100 εκατομμύρια χρόνια μέχρι τα 66 εκατομμύρια χρόνια από σήμερα. Προφανώς σε εκείνο τον πολύ μακρινό γεωλογικό χρόνο δεν υπήρχε η Ελλάδα ούτε καν η Ευρώπη όπως τις ξέρουμε.
Τα Melanopsis sp. συνυπήρχαν με τους δεινόσαυρους αλλά, σε αντίθεση μ' αυτούς που εξαφανίστηκαν στο τέλος της Κρητιδικής Περιόδου, συνεχίζουν την ύπαρξή τους και σήμερα.
Το Melanopsis από την Αγία Μαρίνα πιθανώς να είναι το ενδημικό των νησιών του Νότιου Αιγαίου Melanopsis astropaliae (της Αστροπαλιάς - Αστυπάλαιας) που περιγράφηκε το 1929 από τον Ιταλό Gambetta αρχικά ως ποικιλία του praemorsa (Melanopsis praemorsa var. astropaliae). Δείγματα συλλέχτηκαν από ιταλική αποστολή τον Αύγουστο του 1926 στα υπό ιταλική κατοχή Δωδεκάνησα, που οι Ιταλοί τα ονόμαζαν ιταλικά νησιά του Αιγαίου (isole italiani dell'Egeo).
Ετυμολογία:
Melanopsis < μέλας + όψις.
praemorsa (λατιν.) < prae πολύ, υπέρ + morsus (< mordeo δαγκώνω, καταναλώνω).

 

Σάββατο 8 Μαΐου 2021

Gomphocarpus fruticosus


Ο Gomphocarpus fruticosus [(L.) WT Aiton 1811] είναι φυτό της Κεντρικής και Νότιας Αφρικής. Στην Ελλάδα είναι καλλιεργούμενο ή δραπέτης από κήπους. Αυτοφύεται σε υγρές θέσεις και χαντάκια δρόμων.
Στην Αμοργό αναφέρεται από την Κολοφάνα. 
Συνώνυμο: Asclepias fruticosa L.
Φυτό με βλαστό πολύκλαδο και φύλλα με μήκος έως 15 εκ., αντίθετα, στενά, λογχοειδή, με έντονο νεύρο στο κέντρο.
Άνθη λευκά, πενταμερή σε σκιάδια.
Ο καρπός είναι ωοειδής, οξυκόρυφη κάψα με τριχοειδή εξογκώματα. Τα σπέρματα μέσα στην κάψα έχουν πλήθος από μεταξοειδή τριχίδια που τα χρησιμοποιούσαν παλιότερα για πούπουλα.
Ανθίζει από τον Μάιο.
Ετυμολογία:
Gomphocarpus < γόμφος (καρφί) + καρπός ==> από το σχήμα του καρπού.
fruticosus < frutex (λατιν.) θάμνος = θαμνώδης, πολύβλαστος.
Asclepias < ασκληπιάς (φυτό που αναφέρεται από τον Διοσκουρίδη).

Παρασκευή 7 Μαΐου 2021

Ablepharus kitaibeli

Ρέμα Αγίας Κατερίνας 30/04/2021
φωτογραφία Μανώλης Σιμιδαλάς 

Ο Ablepharus kitaibelii (Bibron & Bory 1833) είναι μια σαύρα με ατροφικά πόδια. Έχει ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα. Είναι είδος των Βαλκανίων και της Δυτικής Τουρκίας.
Τοπικό όνομα: κρισταλίδι.
Ετυμολογία:
Ablepharus < α στερητικός + βλέφαρο.
kitaibelii < είδος αφιερωμένο στον Ούγγρο βοτανικό Paul Kitaibel.

Πέμπτη 6 Μαΐου 2021

Cynanchum acutum

 

φωτογραφία Γιάννης Κοφινάς

Το Cynanchum acutum (L. 1753) είναι διαδεδομένο φυτό στην Μεσόγειο με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Βιότοπος: παράκτια ενδιαιτήματα (καλαμιώνες, ανάμεσα σε αρμυρίκια), τάφροι, παλιά χωράφια, ελαιώνες σε υψόμετρα 0-600 μ.
Πολυετές φυτό με γυαλιστερά φύλλα και ενίοτε ξυλώδη βάση.
Άνθη 8-12 χιλ, με πέταλα λευκά ή ροζ.
Άνθιση: Ιούνιος - Σεπτέμβριος.
Ετυμολογία:
Cynanchum  < κύων, (του) κυνός) + άγχω (πνίγω) ==> επειδή είναι δηλητηριώδες φυτό ακόμα κα για σκύλους.
acutus < μυτερός, οξύς ==> επειδή έχει μυτερά φύλλα ή πέταλα.

από την Flora Graeca


Τετάρτη 5 Μαΐου 2021

Mutilla quinquemaculata


Τραπεζοπέτρι 24/05/2021
φωτογραφία Μανώλης Σιμιδαλάς

Η Mutilla quinquemaculata είναι παρασιτική σφήκα. 
Τα θηλυκά άτομα είναι άπτερα ενώ τα αρσενικά φτερωτά. 
Το τσίμπημά της είναι επώδυνο.
Ετυμολογία:
Mutilla (λατιν.) = παραμορφωμένη, ακρωτηριασμένη (< mutilo ακρωτηριάζω)  ==> επειδή δεν έχει φτερά.
quinquemaculata < quinque πέντε + maculata (< macula, στίγμα, κηλίδα = πεντάστικτη.

Τρίτη 4 Μαΐου 2021

Samolus valerandi

Μούρος (Νοτινά) 01/05/2021
φωτογραφίες Μανώλης Σιμιδαλάς

Το Samolus valerandi (L. 1753) έχει ευρεία εξάπλωση στην Ευρώπη, την Μεσόγειο και την Ελλάδα.
Βιότοπος: πηγές, οικότοποι γλυκού νερού, υγροί βράχοι, φαράγγια σε υψόμετρα 0-900 (-1500) μ.
Στην Αμοργό εμφανίζεται στο κεντρικό τμήμα, όπου υπάρχουν πηγές και υγρές θέσεις.
Πολυετές φυτό με πράσινα γυαλιστερά φύλλα που σχηματίζουν ακανόνιστο ρόδακα και βλαστό ύψους 10-40 εκ.
Άνθη μικρά λευκά.
Άνθιση: τέλη Μαρτίου - Ιούλιος.
Ετυμολογία:
Samolus < φυτό που αναφέρει ο Πλίνιος και το οποίο συνέλεγαν οι Δρυίδες και το χρησιμοποιούσαν κατά των ασθενειών βοοειδών και χοίρων.
valerandi < αφιερωμένο στον Γάλλο βοτανικό Dourez Valerand (16ος αιώνας).

Μηλιές (Χώρα) 29/04/2021


Δευτέρα 3 Μαΐου 2021

Euchloe ausonia

Η Euchloe ausonia είναι ευρασιατική πεταλούδα.
Πετάει από τις αρχές Μαρτίου μέχρι τις αρχές Ιουλίου σε υψόμετρα έως 1600 μ.
Ετυμολογία:
Euchloe < ευ (καλώς) + χλόη // ή από εύκλεια (ευ + κλέω = φημίζω, εγκωμιάζω).
ausonia < Ausonia πόλη της Ιταλίας στο Λάτιο < Αύσονες, όνομα που έδωσαν οι αρχαίοι Έλληνες στους λαούς από το Λάτιο και νοτιότερα.

 

Κυριακή 2 Μαΐου 2021

Tordylium hirtocarpum


 Κάψαλα 24/04/2021
φωτογραφία Μανώλης Σιμιδαλάς

Το Tordylium hirtocarpum (Candargy 1897) είναι είδος του Αιγαίου (Κρήτη, Κυκλάδες, νησιά Ανατολικού Αιγαίου, Δυτική Μικρά Ασία). Περιγράφηκε το 1897 από την Λέσβο.
Βιότοπος: βραχώδεις ασβεστολιθικοί βράχοι, βραχώδεις πλαγιές σε υψόμετρα 0-700 (-1200) μ.
Βλαστός όρθιος με μαλακό χνούδι, ύψους 10-30 εκ.
Σπέρματα ελλειπτικά με κυματοειδή άκρα, με πολύ λεπτές τρίχες.
Πέταλα λευκά
Άνθιση: Απρίλιος - Μάιος.
Ετυμολογία:
Tordylium < τόρδιλον & τορδύλιον (φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης) < τόρνος + ίλλω συστρέφω ==> για το στρογγυλό σχήμα των καρπών που έχουν χάραγμα στην άκρη.
hirtocarpum < hirtus (λατιν.) τριχωτός + καρπός.




Σάββατο 1 Μαΐου 2021

Linum trigynum

φωτογραφία Θανάσης Παπανικολάου

Το Linum trigynum (L. 1753) είναι μεσογειακό φυτό που εξαπλώνεται μέσω Κύπρου και Συροπαλαιστίνης προς το Βόρειο Ιράν. Έχει ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα αλλά είναι περισσότερο συχνό στην περιοχή του Αιγαίου.
Στην Αμοργό αναφέρεται από την Λαγκάδα.
Βιότοπος: ξηρά λιβάδια, ελαιώνες, θαμνότοποι σε υψόμετρα 0-800 (1300) μ.
Πολύ λεπτό και ευαίσθητο φυτό με πολύ χαλαρή ταξιανθία.
Ανθίζει από τα μέσα Απριλίου.
Ετυμολογία:
Linum < λίνον (λινάρι).
trigynum < τρις + γυνή ==> με τρία θηλυκά (γυναικεία) όργανα.