Οι φίλοι του μπλοκ

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Aethionema saxatile subsp. creticum


Δονούσα 04/03/2013

photo (c) Δαυΐδ Κουτσογιαννόπουλος


To Αηθιόνημα το βραχόφιλο υποείδος το κρητικό [Aethionema saxatile subsp. creticum (Boiss. & Heldr.) I.A.Andersson & al., 1983] είναι ενδημικό Κρήτης, Κυκλάδων, Ανατολικού Αιγαίου και Αν. Πελοποννήσου.
Στην Αμοργό φύεται στον Προφήτη Ηλία, τον Σταυρό του Κρίκελου, κι ακόμα από την Ηρακλειά και την Δονούσα.
Βιότοπος: ασβεστολιθικά βράχια, ρωγμές βράχων και πετρώδεις πλαγιές , σε υψόμετρα 300-2200 μέτρων.
Φυτό με χοντρή συνήθως ξυλώδη βάση.
Ανθοφόροι βλαστοί όρθιοι, απλοί ή διακλαδισμένοι, με ύψος 4-15 εκατοστά. Ταξιανθία βοτρυοειδής με άνθη μικρά, λευκά, ροζ, ή μωβ.
Άνθιση: Μάρτιος-Απρίλιος.

Ετυμολογία:
Aethionema > αήθης (ασυνήθιστος στα αρχαία ελληνικά + νήμα  (για τις στήμονες που ενώνονται στο κάτω μέρος με ένα φτερωτό ή οδοντωτό νήμα) = Αηθιόνημα
saxatile > sáxum (λατιν) βράχος, πέτρα = βραχόφιλη, του βράχου.
creticum > Creta Κρήτη
.

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Muscari macrocarpum από την Δονούσα

Δονούσα 04/03/2013
photo (c) Δαυΐδ Κουτσογιαννόπουλος

Το Muscari macrocarpum, Sweet, 1827, είναι γεώφυτο του Νότιου Αιγαίου και της ΝΔ ΑΝατολίας, με εξάπλωση στην Ελλάδα σε Κυκλάδες και Ανατολικό Αιγαίο (Σάμος, Ικαρία, Φούρνοι, σύμπλεγμα Αρκιών, Λέρος, Κάλυμνος, Κως, Ρόδος).
Στις Κυκλάδες ευδοκιμεί στα δικά μας νησιά: Αμοργός, Νικουριά, Κέρος, Δονούσα.


Στην Αμοργό έχει βρεθεί στον Κρίκελο της Αιγιάλης (το 1963 από τον Sven Snogerupη), την νησίδα Νικουριά (το 1967 από τους Hans Runemark & Bengt Bentzer) και στο ακρωτήριο Αλατος (το 1969 από τους H. Runemark, A. Strid , M. Gustafsson).

Στην Κέρο έχει βρεθεί το 1958 από τους Η. Runemark, ​​S. Snogerup.
Βιότοπος: βράχοι, βραχώδεις πλαγιές σε ασβεστολικθικό υπόστρωμα και σε υψόμετρα 0-800 μ.
Είδος πολύ αρωματικό, με μεγάλο βολβό, ωοειδή.
Φύλλα 3-5 σαρκώδη, γλαυκοπράσινα, λεία.
Βλαστός εύρωστος, 10-19 εκ., ανορθωμένος στην άνθιση.
Γόνιμα άνθη 12-30, περικομμένα στην κορυφή, κίτρινα, αρωματικά.
Ανθίζει Φεβουάριο - Απρίλιο.

Ετυμολογία:
Muscari > μόσχος (σχετίζεται με το περσικό mushka = γεννητικός αδένας), ελαιώδες, έντονα αρωματικό υγρό που βγαίνει από τον γεννετικό αδένα του ασιατικού ελαφιού «μόσχος ο μοσχοφόρος» (πρβ: μοσκοβολώ, μοσχοκάρυδο, μοσχοσάπουνο, μοσχοστάφυλο). Ίσως επειδή φυτά του γένους Muscari είναι πολύ αρωματικά.
macrocarpus, a, um  > μακρύς, μακρός + καρπός.





Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Μανιτάρια της Αμοργού


Στην Αμοργό το μανιτάρι διατηρεί το αρχαίο όνομα «αμανίτης» και λέγεται «μανίτης». (Αλλά και η λέξη μανιτάρι είναι υποκοριστικό του αμανίτης). Ανάλογα με κάποιο χαρακτηριστικό στην μορφή ή το χρώμα του καπέλου και με τους βιότοπους που βρίσκονται οι μανίτες στην Αμοργό ονομάζονται κοκκινίτες, αγκαθίτες, αρτηκίτες, λαρδίτες, φουσκίτες, κ.α.

Ακολουθεί ένας κατάλογος με μανιτάρια από την Αμοργό:

Agaricus bisporus, Agaricus bresadolanus, Agaricus campestris var. campestris, Agaricus litoralis, Agaricus pampeanus, Agaricus porphyrizon, Agaricus pseudopratensis, Agaricus silvaticus

Aleurodiscus dextrinoideocerussatus

Amanita ovoidea, Amanita proxima

Auricularia auricula-judae

Bolbitius titubans var. titubans

Boletus impolitus, Boletus lupinus, Boletus luridus, Boletus pulverulentus, Bovista plumbea

Byssomerulius corium

Ceratobasidium cornigerum

Ceriporia purpurea

Clitocybe odora, Clitocybe rivulosa

Conocybe rickenii, Conocybe semiglobata

Coprinellus radians

Coprinopsis picacea, Coprinopsis radiata

Coprinus sterquilinus, Coprinus vosoustii

Cortinarius caligatus, Cortinarius infractus

Crepidotus epibryus, Crepidotus variabilis

Crinipellis scabella

Entoloma griseopruinatum

Entoloma hirtipes

Exidiopsis calcea

Galerina laevis

Geastrum campestre, Geastrum pseudolimbatus, Geastrum rufescens

Gloeophyllum abietinum

Gymnopus dryophilus, Gymnopus quercophilus

Hemimycena cephalotricha, Hemimycena lactea, Hemimycena pithyophila, Hemimycena pseudocrispula

Henningsomyces candidus

Hyphoderma medioburiense

Hyphodontia gossypina, Hyphodontia juniperi, Hyphodontia quercina, Hyphodontia sambuci

Inonotus tamaricis

Lactarius atlanticus

Lepiota clypeolaria, Lepiota erminea

Lepista nuda

Leucoagaricus menieri

Lycoperdon lividum, Lycoperdon pratense

Macrocystidia cucumis

Macrolepiota excoriata

Marasmius anomalus var. microsporus, Marasmius wynnei

Melanoleuca brevipes, Melanoleuca exscissa var. exscissa, Melanoleuca grammopodia

Mycena arcangeliana, Mycena bertaultiana, Mycena galopus, Mycena parca, Myriostoma coliforme

Panaeolus cinctulus, Panaeolus papilionaceus var.  papilionaceus

Parasola hercules, Parasola megasperma. Parasola schroeteri

Peniophora lycii, Peniophora quercina, Peniophorella praetermissa

Perenniporia meridionalis

Phellinus igniarius, Phellinus punctatus, Phellinus rimosus, Phellinus rosmarini, Phellinus torulosus

Phlebia rufa

Pisolithus arhizus

Pleurotus eryngii var. eryngii, Pleurotus eryngii var. ferulae

Pluteus nanus, Pluteus phlebophorus

Polyporus meridionalis

Postia subcaesia

Psathyrella bipellis, Psathyrella candolleana, Psathyrella lutensis, Psathyrella panaeoloides, Psathyrella prona f. prona, Psathyrella tephrophylla

Psilocybe coprophila, Psilocybe subcoprophila

Radulomyces confluens

Resupinatus applicatus

Russula chloroides, Russula praetervisa

Schizopora paradoxa

Sphaerobolus stellatus

Steccherinum ochraceum

Stropharia coronilla

Tubaria furfuracea

Tubaria hiemalis

Vararia ochroleuca

Volvariella gloiocephala

Vuilleminia megalospora

Xerocomus chrysenteron

Πηγή: ΗΛΙΑ ΠΟΛΕΜΗ, Συμβολή στη γνώση της βιοποικιλότητας των Κυκλάδων (Κεντρικό Αιγαίο): Μελέτη των βασιδιομυκήτων στα νησιά Άνδρο, Νάξο και Αμοργό, Πανεπιστήμιο Πατρών 2010

 

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

Τα πουλιά της Ηρακλειάς


Κυκλοφορεί από τον Οκτώβριο 2013 το νέο βιβλίο του Γιάννη Γαβαλά με τον ωραίο τίτλο «Πετώντας πάνω από το Αιγαίο». Πρόκειται για έναν «Οδηγό των πουλιών της Ηρακλειάς και των γύρω νησίδων».

Περισσότερες πληροφορίες στο:

http://wildgreeceeditions.com/



Adonis microcarpa Άδωνις ο μκρόκαρπος

Χώρα, 30/03/2007

Ο Adonis microcarpa, DC. 1817, είναι μεσογειακό φυτό με εξάπλωση στο μεγαλύτερο τμήμα της Ελλάδας και κυρίως στα νησιά.

Έχει ευρεία εξάπλωση στην Αμοργό: Νικουριά, Ποταμός, Λαγκάδας Κρίκελος, Τερλάκι, Κάψαλα και Αγία Βαρβάρα της Χώρας, Κατάπολα.

Φύεται επίσης στα νησιά Ηρακλειά, Δονούσα, Κίναρος, Κουφονήσι, Λέβιθα και Σχινούσα.
Βιότοπος: βραχώδεις πλαγιές, φρύγανα, ελαιώνες, ακαλλιέργητα χωράφια σε υψόμετρα 0-300 (-700) μ.
Μονοετής πόα.
Φύλλα πτερόμορφα σχισμένα νηματοειδώς.
Άνθη πορτοκαλοκίτρινα ή κόκκινα με 5 εύπτωτα σέπαλα. Πέταλα 6-10.
Ανθίζει Μάρτιο - Μάιο

Ετυμολογία:
Adonis > Άδωνις, μυθολογικό πρόσωπο που ξεχώριζε για την ομορφιά του.
microcarpa > μικρός + καρπός = μικρόκαρπος.



Ηρακλειά 04/03/2008
φωτογραφία Γιάννης Γαβαλάς

Χώρα  28/03/2008


Χώρα  28/03/2008

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Muscari commutatum

Βρούτση 29/03/2006

Το Muscari commutatum (Guss. 1826) είναι φυτό των Βαλκανίων και της Ιταλίας με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα. 
Βιότοπος: ελαιώνες, διάκενα δασών, μεσογειακά ενδιαιτήματα σε υψόμετρα 0-1100 μ. Συχνά σχηματίζει μεγάλους πληθυσμούς
Φύλλα γραμμοειδή και αυλακωτά. 
Ταξιανθία πυκνή με άνθη σκούρα κυανά-ιώδη. 
Ανθίζει από τον Φεβρουάριο.
Ετυμολογία:
Muscari < μόσχος (σχετίζεται με το περσικό mushka = γεννητικός αδένας), ελαιώδες, έντονα αρωματικό υγρό που βγαίνει από τον γεννετικό αδένα του ασιατικού ελαφιού «μόσχος ο μοσχοφόρος» (πρβ: μοσκοβολώ, μοσχοκάρυδο, μοσχοσάπουνο, μοσχοστάφυλο). Ίσως επειδή φυτά του γένους Muscari είναι πολύ αρωματικά.
commutatum < commuto, αλλάζω, μεταβάλλω = παραλάσσον, ευμετάβλητο.

Βρούτση 26/03/2006